4 listopada: MONETA PANA BOGA
O. Stefan Maria Manelli, FI
Czas jest monetą, jaką Pan Bóg daje nam, abyśmy tu, na ziemi realizowali Jego pełne miłości pragnienie, byśmy znaleźli się w niebie. Ta moneta do wydania znajduje się jednak w naszym ręku; w ręku każdego człowieka i każdy musi dobrowolnie wydać ją na ten cel, nie marnując jej na co innego. Przecież skoro jest prawdą, że „z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu” (Mt 12,36), to równie prawdziwe jest to, że przyjdzie nam zdać sprawę z każdej straconej minuty - o czym św. Jan Bosco tak często przypominał młodzieńcom kształconym przezeń i przygotowywanym do prawdziwego życia chrześcijańskiego.
Pastuszkowie z Fatimy
Czas, jakiego Pan Bóg udziela człowiekowi może być długi lub krótki. Zamysł zbawienia i uświęcenia dotyczy wszystkich i każdego: dotyczył dwojga już beatyfikowanych pastuszków z Fatimy, Hiacynty i Franciszka - siedmiolatki i dziewięciolatka. Dotyczył on także ich towarzyszki i kuzynki, siostry Łucji z Fatimy, służebnicy Bożej, zmarłej w wieku 97 lat!
Cała trójka otrzymała od Boga monetę, aby uświęcić się w czasie ustanowionym przez Niego - i wszyscy troje zrealizowali Boży plan, wydając dobrze monetę czasu, jaką mieli do dyspozycji.
Święci młodzi i starzy...