Św. Alfons Maria de Liguori

Przenajświętsza Panna tak dalece miłowała cnotę posłuszeństwa, że gdy święty Gabriel zwiastował Jej, iż została wybraną na Matkę Boga, Ona uznała się tylko Służebnicą: „Oto ja służebnica Pańska” (Łk 1,38). I jest to rola Jej głównie przynależna, powiada święty Tomasz z Wilanowa, gdyż prawdziwie Służebnica wierna, ani słowem, ani czynem, ani myślą, nigdy i w niczym nie oparła się Najwyższemu, lecz wyrzekł¬szy się własnej woli, we wszystkim ulegała woli Boga. Sama oświadcza, że Bóg upodobał Sobie szczególne Jej posłuszeństwo, powiedziała bowiem: „Bo wejrzał na uniżenie Swojej służebnicy” (Łk 1,48), gdyż pokora, to jest uniżoność, w służebnicy polegała właśnie na zupełnej gotowości spełniania posłuszeństwa. Trafna jest też uwaga świętego Ireneusza, który powiada, że jak Ewa przez swoje nieposłuszeństwo na siebie i na cały ludzki ród ściągnęła śmierć, tak przenajświętsza Maryja Panna, przez Swoje posłuszeństwo dla Siebie i dla świata całego wyjednała zbawienie.

Czytaj więcej: Posłuszeństwo