Św. Alfons M. de Liguori

Miłość Boga

Święty Anzelm powiada, że im czystszym jest serce, im bardziej wyzutym z miłości własnej, tym pełniejszym jest miłości Boga. Ponieważ przenajświętsza Panna była doskonale pokorną i wyzutą najzupełniej z miłości własnej, więc tak była pełną miłości Boga, że co do tego, przewyższyła wszystkich ludzi i wszystkich Aniołów. 

Bóg, który według wyrażenia Pisma Świętego, „jest miłością” (J 16,8), przyszedł na świat, aby w sercach wszystkich rozniecić ogień miłości ku Sobie, lecz żadne serce nie rozgorzało taką miłością jak serce Maryi, gdyż serce Jej, powiada święty Hieronim, tak dalece pałało ogniem miłości Boga, że w nim żadnego zgoła nie było uczucia ziemskiego, które by tę Jej miłość przytłumiało, a stąd, miłość Boga wciąż wrzała w Jej duszy, trzymając Ją bez przerwy w tym niebieskim upojeniu. Serce tej Matki Boga naszego, ciągle płonie ogniem tego uczucia, jak to powiedziano w Pieśniach nad pieśniami: „Pochodnie Jej, pochodnie ognia i płomieni” (Pnp 8,6). Serce Jej stało się ogniem, gorejąc wewnątrz miłością, jak to wykłada święty Anzelm, zaś stało się płomieniem, przyświecając na zewnątrz blaskiem cnót wszelkich. 

Copyright © 2024 Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Niepokalanej