Św. Alfons M. de Liguori

Nikt i nigdy tu na ziemi nie wypełniał z taką doskonałością jak Przenajświętsza Panna, tego niezmiernej wagi polecenia Zbawiciela: „Zawsze trzeba się modlić i nie ustawać” (Łk 18,1). Lepiej jak ktokolwiek inny, powiada święty Bonawentura, uczy nas Ona własnym przykładem, że niezbędną jest koniecznością, byśmy wytrwałymi byli w modlitwie. Upewnia bowiem błogosławiony Albert, że w ćwiczeniu się w modlitwie i w świadomości o obecności Bożej, Matka Boża doszła do najwyższego stopnia do jakiego kto, prócz Pana Jezusa, dojść może, i żadna istota stworzona w tym Jej nie dorówna.

 Modlitwa Maryi była ciągłą i wytrwałą. Od pierwszej chwili życia, w której zaraz otrzymała pełność władz umysłowych,  zaraz też i zaczęła modlić się i zatapiać w Bogu. Celem doskonalszego oddawania się temu ćwiczeniu, od dzieciństwa, bo mając zaledwie lat trzy, zamknęła się w ścisłym odosobnieniu przy Świątyni Jerozolimskiej. Tam, prócz godzin w ciągu dnia przeznaczonych na modlitwę, codziennie, jak to sama powiedziała w objawieniu świętej Elżbiecie opatce, wstawała o północy i szła do kościoła modlić się przed ołtarzem.

 Upodobanie jakie miała w modlitwie sprawiało, że tak dalece miłowała samotność, iż jak to objawiła świętej Brygidzie, podczas pobytu przy Świątyni. Wykładając słowa Pisma świętego, przez które  Izajasz przepowiedział, że Dziewica stanie się Matką Mesjasza: „Oto Panna pocznie i porodzi Syna i nazwie Go imieniem Emanuel” (Iz 7,14), święty Hieronim robi uwagę, że w pierwotnym piśmie hebrajskim, wyraz użyty do nazwania Dziewicy, właściwie znaczy Dziewica odosobniona . Prorok przeto widział i zapowiedział przed czasem zamiłowanie Maryi do samotności. A według Ryszarda od świętego Wawrzyńca, głównie to dla tej zasługi, Anioł pozdrawiając Ją powiedział, że Bóg był z Nią: „Pan z Tobą” (Łk 1,28). 

Maryja woła do nas: „Przyjdźcie do Mnie, którzy Mnie pragniecie, nasyćcie się Moimi owocami” (Syr 24,19). Otóż, owocami Maryi są Jej cnoty. 

Ani przed Tobą ani po Tobie, nie było Tobie podobnej; Ty nad wszystkie istoty stworzone, podobałaś się Bogu!