W Ziemi Świętej siostry są obecne od 2004 roku. Mają tam dwa domy: pierwszy w Kanie Galilejskiej przy Sanktuarium „Pierwszego cudu”, gdzie przyjmują pielgrzymów, dbają o piękno liturgii i posługują w zakrystii. Drugi dom znajduje się w Jerozolimie gdzie siostry zajmują się utrzymaniem franciszkańskiego college’u oraz animacją liturgiczną.

     Na terenie Nigerii siostry są obecne od 1999 roku i aktualnie mają 3 domy: w Lagos, Sagamu i Nthiga.  W Sagamu jest dom formacyjny dla miejscowych aspirantek i postulantek oraz otworzyły Dom Miłości św. Ojca Pio z Pietrelciny gdzie mieszka około 30 dziewczynek, dzieci trędowatych. W Nigerii dziewczynki te, niestety, często doświadczając dyskryminacji ze strony środowiska, a u sióstr mogą otrzymać odpowiednią edukację i wychowanie i w ten sposób przygotować się do życia i pracy w społeczeństwie. W Nthiga siostry prowadzą drugi dom dla sierot i dziewczynek z rodzin dotkniętych nędzą, gdzie starają się zapewnić tym dzieciom godne warunki rozwoju i wykształcenie, mając szczególnie na względzie ich rozwój duchowy.

Ave Maria! 

W sierpniu 2024 roku parafia w miejscowości Kamyszenka w Kazachstanie, pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej obchodziła 30 lecie konsekracji kościoła. Siostry Franciszkanki Niepokalanej przybyły do tej parafii w roku 2003, ożywiając życie religijne mieszkańców, poprzez pracę z młodzieżą, katechezę dla dzieci i dorosłych, pieśni religijne oraz zajmując się ubogimi. 

Na uroczystość 30lecia przybyli biskupi Archidiecezji Najświętszej Maryi Panny w Astanie, Jego Ekscelencja arcybiskup Tomasz Peta i biskup Athanasius Scheneider.

Siostrom, które pracują na misji w Kazachstanie życzymy aby Niepokalana dalej udzielała im swojej wytrwałości i wielkiej siły ducha, koniecznych do pracy na tych terenach. 

Kilka zdjęć można podejrzeć tutaj ... 

Czytaj więcej: 30lecie parafii w Kazachstanie

      Misja w Kazachstanie została rozpoczęta w roku 2003. Aktualnie siostry mają tam tylko jeden dom, w Atbasarze, w diecezji Astana.

    Poza codzienną animacją liturgiczną w pobliskiej parafii, siostry prowadzą kuchnię dla ubogich oraz pomagają w katechizacji i przygotowaniu wiernych do przyjęcia sakramentów świętych (na 30000 mieszkańców miasta tylko 150 stanowią ochrzczeni katolicy).

   W Brazylii, w mieście Anapolis, siostry są obecne już od 1995 roku gdzie otworzyły dom formacyjny dla aspirantek i postulantek. Od 2005 roku głównym zadaniem sióstr posługujących na terenie Brazylii, jest opieka nad dziewczynkami z ulicy w Domu Miłości św. Ojca Pio z Pietrelciny znajdującym się tuż przy klasztorze, zdolnym przyjąć około 25 dziewczynek.  Ponadto Siostry prowadzą katechezy dla dzieci oraz współpracują z tamtejszymi parafiami.

    W 2012, na zaproszenie Biskupa, siostry otworzyły w Radovia w Anapolis jeszcze jeden dom pomocy dla dzieci które znajdują się w trudnej sytuacji rodzinnej.

     Na Misji w Beninie w Allada siostry są obecne od 1998 roku i współpracują z Braćmi Franciszkanami w sanktuarium ”Notre-Dame de Divine Misericorde”, gdzie przyjmowani są liczni pielgrzymi, posługują w radiu Immaculee Conceptiona, wyrabiają dewocjonalia – różańce, cudowne medaliki, figurki Matki Bożej. Ponadto siostry prowadzą lekcje katechizmu w dwóch szkołach, składają cotygodniowe wizyty chorym z pobliskiego szpitala podczas których wspierają ich duchowo i odmawiają wspólny różaniec.

       Od kilku lat na misji jest też dom formacyjny dla miejscowych aspirantek, postulantek i nowicjuszek a w 2013 roku został otwarty ośrodek pod nazwą Domu Miłości św. Pio z Pietrelciny, dla dziewczynek z biednych rodzin. 

Starając się uczynić własnym ten wzniosły ideał naszego Słynnego Rodaka i Wielkiego Świętego Kościoła Katolickiego, Maksymiliana Marii Kolbego, przybyłyśmy do Polski, jego Ojczyzny. Pragniemy gorąco, by tytuł Królowej, który Najświętsza Maryja Panna od wieków nosi w tym kraju stał się jeszcze bliższy duszy każdego Polaka, by Niepokalana mogła prawdziwie królować we wszystkich sercach i tym samym zdobywać je dla swojego Boskiego Syna.  

W Warszawie byłyśmy od 13 października 2006 roku do roku 2023. Nasz klasztor znajdojał się przy Parafii Matki Bożej Anielskiej na Mokotowie, we  Franciszkańskim Centrum Duchowości i Kultury, które zostało powierzone naszej opiece. To tam, poprzez naszą codzienną posługę, starałyśmy się szerzyć nasz charyzmat.

Naszym zadaniem jest dbanie o piękno liturgii poprzez grę na organach i śpiew. Zajmujemy się również wystrojem kościoła oraz dbałością o szaty liturgiczne. Prowadzimy także katechezę w szkole oraz grupy parafialne dla dzieci, młodzieży i dorosłych, a wśród nich: Wieczernik Maryi, czyli comiesięczne spotkania, mające na celu pogłębienie maryjnej duchowości, oraz kółko teatralne, które zrzesza dzieci i młodzież z parafii, a także spoza jej granic. Chętne włączamy się w inicjatywy parafii.

Zajmujemy się również tłumaczeniem i rozprowadzaniem książek naszego wydawnictwa. Poruszają one głównie tematykę maryjną i eucharystyczną, ale można również znaleźć publikacje traktujące o rodzinie czy powołaniu oraz takie, które mogą stanowić cenną pomoc w zmaganiu się z życiowymi trudnościami. 

Jednak najważniejszym zajęciem każdej z nas jest modlitwa. To tylko dzięki niej wszystko inne nabiera wartości i znaczenia i tylko przez nią możemy wyprosić wszelkie potrzebne łaski dla siebie i dla świata. Dużą wagę przywiązujemy do modlitwy liturgicznej, a także do tej, tak bardzo drogiej Matce Bożej, czyli Różańca Świętego.

W modlitwie polecamy Najświętszej Maryi Pannie wszystkich Tych którzy nas o nią proszą. Mamy nadzieję, że wielu z Was zapragnie dzielić z nami wzniosły ideał proponowany przez świętego Maksymiliana i swoją modlitwą oraz oddaniem się Maryi, przyczyni się do tego, by Jej Niepokalane Serce jak najprędzej zatryumfowało.

       Instytut ma swoje początki na Filipinach, w Manili. Pierwszą wspólnotę, która zaczęła życie zakonne 21 listopada 1982 roku pod kierunkiem o. Gabriela, stanowiło pięć nowicjuszek i kilka aspirantek. Siostry swoje życie oparły na „Regule zatwierdzonej” (Regola bollata) św. Franciszka z Asyżu i na Maryjnym szlaku życia franciszkańskiego (Traccia mariana di vita francescana), opracowanym przez o. Manellego. Dnia 31 maja 1985 roku kard. Jaime Sin zatwierdził na czas próby (ad experimentum) pierwsze Konstytucje. Młoda wspólnota została zatwierdzona 7 kwietnia 1988 roku.  Obecnie siostry na Filipinach mają osiem domów i tworzą Delegację, między innymi dom formacyjny dla postulantek i nowicjuszek a także jeden dom kontemplacyjny. Siostry zajmują się redakcją kwartalnika „In the light of the Immaculate” („W świetle Niepokalanej”), pomagają w formacji i katechizacji dzieci i młodzieży w szkołach i w parafiach. W parafiach dbają także o bieliznę ołtarzową i piękno liturgii oraz starają się szerzyć wśród mieszkańców tego kraju kult Matki Bożej.  

23 września 2013 roku w uroczystość świętego Ojca Pio z Pietrelciny minęła pierwsza rocznica otwarcie naszego domu zakonnego w miejscowości Pniewnik, w diecezji Warszawsko-Praskiej. Placówka była zadedykowana Matce Bożej Królowej Rodziny i Świętemu Michałowi Archaniołowi. Tak więc modlitwa za Rodziny i modlitwa o święte Rodziny była częścią naszej misji. Siostry 

Choć parafia była niewielka (liczy nieco ok. 1600 mieszkańców) to jednak zajęć nigdy nie brakowało. Działalność wspólnoty nastawiona była głównie na posługę w kościele parafialnym. Naszym zadaniem była praca w zakrystii, troska o wystrój kościoła oraz animacja liturgiczna (gra na organach, śpiew, pomoc w przygotowaniu nabożeństw). 

Czytaj więcej: Siostry w Pniewniku