Cenną perłą (por. Mt 13, 45), diamentem Instytutu Sióstr Franciszkanek Niepokalanej jest ŚLUB MARYJNY bezgranicznego oddania się Niepokalanej.

W pismach św. Maksymiliana znajdziemy informację o czwartym ślubie, który on złożył, wraz z innymi braćmi w formie prywatnej, w Japonii w 1932 roku. Ten czwarty ślub wydaje się być klejnotem schowanym na przyszłość, bowiem w 1932 r. pisał, „z czasem nie będzie w Niepokalanowie ślubów bez dodania czwartego” (Pisma 362).

Ślub maryjny w szczególny sposób charakteryzuje nasz Instytut, uwydatniając maryjny wymiar duchowości franciszkańskiej w jego teologicznej konfiguracji i apostolskiej dynamice. Bez tego Ślubu byłybyśmy pozbawione naszej tożsamości jako Franciszkanki Niepokalanej i nie mogłybyśmy istnieć w Kościele, bowiem, jest on jedynym motywem rodzącym kanonicznie nową formę życia zakonnego.

Ślub maryjny potwierdza wielką prawdę o „Misji” Niepokalanej – Matki i powszechnej Pośredniczki łask w zrodzeniu Jezusa w każdym człowieku po to, aby go zbawić i uświęcić. Oddać się Niepokalanej bezgranicznie, to znaczy pozwolić, by Ona ukształtowała i przemieniła nas w Jezusa na podobieństwo Jej samej. Wierne życie tym ślubem oznacza stawanie się doskonałym obrazem Jezusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego, na szlachetne podobieństwo Tej, której oblicze, jak powiedział Dante Alighieri, jest najbardziej podobne do oblicza Chrystusa.

Nasze Konstytucje dają taką definicję Ślubu Maryjnego:

„Ślub Maryjny jest uroczystą przysięgą, składaną Bogu w profesji zakonnej, bezgranicznego oddania siebie Niepokalanej jako Jej „absolutna własność” (św. Maksymilian) dla odnowienia Królestwa Chrystusowego w świecie. Pociąga za sobą wypełnienia tej samej misji jaką ma Niepokalana Pośredniczka wszystkich łask, czyli uświęcenie i zbawienie wszystkich dusz.  (Konstytucje art. 18)

"Im bardziej będziemy Niepokalanej, tym też doskonalej zrozumiemy i pokochamy Pana Jezusa,

Boga Ojca i całą Trójcę Przenajświętszą". św. Maksymilian

• Poprzedni artykuł