Settimio Manelli (1886-1978) pochodził z Teramo (środkowa część Włoch), stąd jego znajomość z Ojcem Pio. Był nauczycielem, a następnie dyrektorem gimnazjum. Jego żona Licia (1907-2004) pochodziła z Bergamo. Pobrali się w 1926 r. i od tego czasu mieszkali w Rzymie. Mieli 21 dzieci, z których przeżyło 13.  Pod wpływem Ojca Pio zostali franciszkańskimi tercjarzami. Święty Stygmatyk bardzo ich cenił, nazywając ich rodzinę „swoją rodziną”, a Settimia często wskazywał jako przykład człowieka żyjącego wiernie Ewangelią i publicznie nazywał go „chrześcijaninem z krwi i kości”. Ponieważ z nauczycielskiej pensji trudno było wyżywić tak liczną rodzinę, często zawierzali się Bożej Opatrzności. Settimio i Licia byli przykładem rodzącego się na modlitwie zaufania. Mimo tak licznych obowiązków, związanych z pracą zawodową i wychowywaniem dzieci, obydwoje codziennie uczestniczyli we Mszy świętej i przystępowali do Komunii świętej.

Świętość Settimia i Licii Manellich nie polega na tym, że mieli tak dużo dzieci, tylko na sposobie, w jaki przyjmowali każde życie i jak mimo niezwykle trudnych warunków żyli. Są oni prezentowani jako przykład świętych rodziców na czas demograficznej zimy.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł