• Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

  • Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

  • Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

  • Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

  • Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

  • Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

  • Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

  • Pójdź za mną. Mk (10,21)
    Oto idę, Panie! Hbr (10,7)

Duch Święty

 

Duch Święty - Uświęciciel. Działanie Ducha Świętego i dary Ducha Świętego można porównać do wody. Woda zawsze jest taka sama, Duch Święty zawsze jest ten sam. Woda zawsze ma ten sam smak, ten sam kolor, jest bezbarwna. 

Natomiast w zależności od tego, gdzie trafi, sprawia różne skutki. Kiedy woda trafi do róży, sprawia że róża jest czerwona, w lilii sprawi woda że lilia będzie biała, w jabłoni sprawi że jabłoń wyda owoc, a w zbożu że wyda ziarno. Więc ta sama woda sprawia różne skutki, tak samo z Duchem Świętym. 

Bóg jest mądry i Bóg wie, komu i jaki dar należy udzielić, żeby wydał owoce świętości. 

Czytaj dalej: Duch Święty

Zobacz również: Boże Ciało

Wersja do słuchania.


Wersja do czytania: 

Dziewięć miesięcy przed 25 grudnia, czyli przed Bożym Narodzeniem, Kościół obchodzi uroczystość Zwiastowania Pańskiego, Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. W sensie ścisłym to właśnie 25 marca, w uroczystość Zwiastowania, Słowo stało się Ciałem, a Boże Narodzenie jest tylko tego konsekwencją. I tak jak w pobożności i w liturgii, cała pobożność maryjna kieruje ostatecznie do Chrystusa, tak samo w teologii wszystkie pytania i wszystkie definicje maryjne wypływają z prawdy o tym, kim jest Chrystus.

Sobór efeski, który sformułował prawdę o Bożym Macierzyństwie nie był soborem maryjnym, był soborem chrystologicznym. Ojcowie soborowi kłócili się, spierali się o to i próbowali wypracować definicję, kim jest Chrystus, Bóg i człowiek. I dopiero gdy dotarli do tej prawdy mogli określić, że Maryję można nazywać świętą Bożą Rodzicielką.  

W dogmatach -  mamy cztery dogmaty maryjne - mamy dogmat o Bożym Macierzyństwie, o tym że Zawsze Dziewica, o Niepokalanym Poczęciu i o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. 

Jeśli chcemy mówić o Maryi, o Jej cechach, o Jej przywilejach, one wszystkie wypływają z tej pierwszej prawdy, że jest świętą Bożą Rodzicielką, a możemy Ją tak nazywać, ponieważ w teologii mówimy o communicatio idiomatum, czyli o wymienności określeń Chrystusa i Boga. Czyli to co możemy powiedzieć, o Jezusie Chrystusie, możemy jednocześnie powiedzieć o Bogu. A co możemy powiedzieć o Bogu, możemy jednocześnie powiedzieć o Chrystusie. 

Więc jeśli mówimy, że Jezus Chrystus urodził się w Betlejem, możemy powiedzieć, że Bóg urodził się w Betlejem. Jeżeli mówimy, że Jezus Chrystus umarł na krzyżu, możemy powiedzieć, że Bóg umarł na krzyżu. Więc jeśli Maryja jest matką Jezusa Chrystusa, to jednocześnie Maryja jest matką Boga.

Ten tytuł dla nas dzisiaj jest oczywisty, w Kościele często używany, mamy modlitwę Pod Twoją obronę uciekamy się święta Boża Rodzicielko. Ale na początku nie było to takie oczywiste, i rzeczywiście ojcowie soborowi spierali się, czy można Maryję nazwać matką Boga. Można - Maryja jest świętą Bożą Rodzicielką i stąd wypływają wszystkie jej wcześniejsze przywileje: czyli Niepokalane Poczęcie, i wszystkie późniejsze godności, które otrzymała: Wniebowzięcie, ukoronowanie na Królową Nieba i Ziemi. 

Amen. 

Dalsze wydarzenia można znaleźć w zakładce Aktualności

Copyright © 2025 Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Niepokalanej