Św. Alfons M. de Liguori

Przenajświętsza Panna nie tylko jest Matką miłości Boga i bliźniego, lecz i Matką wiary i nadziei: „Ja Matka nadobnej miłości, i bogobojności, i uznania, i nadziei świętej”(Syr 24,18). I słusznie nazywamy Ją Matką wiary, powiada święty Ireneusz, gdyż co Ewa wyrządziła nam złego przez niedowierzanie, to Maryja naprawiła swoją niezachwianą wiarą. Ewa, jak podaje Tertulian, zawierzyła wężowi, zapomniawszy o tym, co jej Pan Bóg powiedział, i przyniosła światu śmierć; Powiada święty Augustyn: Maryja uwierzyła na słowo Anioła, że pozostając Dziewicą stanie się Matką Syna Bożego, i przyniosła światu zbawienie. Przenajświętsza Panna dając przyzwolenie na wcielenie się Słowa Przedwiecznego, wiarą Swoją otworzyła ludziom niebo. 

Ojciec Suarez powiada, że Przenajświętsza Panna więcej posiadała wiary, aniżeli wszyscy ludzie i wszyscy Aniołowie razem wzięci: pomimo, że widziała Syna Swego w stajence w Betlejem wierzyła, że był Stwórcą świata; widziała Go uchodzącego przed Herodem, ale nie wątpiła, że jest Królem królów; widziała Go rodzącym się w czasie, ale wierzyła że jest Odwiecznym; widziała Go ubogim, ogołoconym z najpotrzebniejszych do życia przedmiotów, złożonym na sianie, a uznawała w Nim Wszechmocnego Pana wszystkich światów; wiedziała, że nie mówi, ale wierzyła, że jest Mą¬drością najwyższą; słyszała Go kwilącym, ale wierzyła, że stanowi wesele niebieskie; ujrzała Go nareszcie okrytego zelżywościami, umierającego na krzyżu, i chociaż inni zachwiali się w wierze, Ona wytrwała stale, w przekonaniu iż jest on Bogiem.

Święty Ildefons pobudza nas, abyśmy naśladowali wiarę niebieskiej Matki naszej. Lecz w jakiż sposób powinniśmy Ją naśladować? Wiara jest darem, ale i cnotą: jest darem od Boga, o ile jest światłem udzielonym duszy przez Ducha Świętego; jest cnotą, o ile się ją w czyn wprowadza. A stąd, wiara służyć nam ma nie tylko za prawidło wierzenia, lecz i za prawidło postępowania; i to jest cechą prawdziwej wiary, według tego wyrażenia świętego Grzegorza: Ten prawdziwie wierzy, kto czynem dopełnia tego co mu wiara wskazuje. A i święty Augustyn powiada: Mówisz: Wierzę; spełniajże to w co powiadasz że wierzysz, a będzie w tobie wiara. I na tym to zawisła wiara żywa, wskutek której, życie nasze zastosowujemy do naszej wiary, jak tego uczy nas Sam Duch Święty: „Sprawiedliwy mój z wiary żyje” (Hbr 10,38). Otóż, tak właśnie żyła Przenajświętsza Panna, a nie jak ci, których życie nie zgadza się z ich wiarą, a wiec których wiara nie jest wiarą żywą, bo mówi Pismo święte: „Wiara bez uczynków, martwa jest” (Jk 2,26).

Prośmy przeto przenajświętszą¬ Maryję Pannę, aby nam wyjednała, przez zasługi Swojej wiary, wiarę żywą, jaką była Jej wiara. Często kierujmy do Niej słowa wyrzeczone przez jednego z Apostołów do Pana Jezusa: „Panie! Przymnóż nam wiary” (Łk 17,5).