Rodzina odgrywa niezwykłą rolę w życiu człowieka i społeczeństwa, dlatego Kościół pragnie, aby wszystkie rodziny czerpały przykład z Najświętszej Maryi Panny, Jej przeczystego Oblubieńca Józefa oraz Jezusa, którzy tworzą Świętą Rodzinę z Nazaretu. Zwróćmy uwagę, że sam Syn Boży, aby przyjść do nas, zechciał się urodzić i żyć na łonie rodziny, podkreślając tym samym ważność i niezmienność tej najbardziej powszechnej i niezbędnej spośród struktur ludzkich.

Rodzina nie jest wynikiem zwykłej umowy prawnej, podlegającej zmianom i przekształceniom w czasie, lecz jest to związek o niezastąpionej i trwałej wartości, która ma swój fundament w wiecznej i niezmiennej miłości Boga, którego jest obrazem i odbiciem. Małżeństwo jest arcydziełem stworzenia: w nim mężczyzna i kobieta są powołani do zjednoczenia się w jedno we wzajemnym darze z siebie, który trwa przez całe życie. Miłość ze swej natury, jest stała i wierna; miłość jest wierna i płodna. Mężczyzna i kobieta są powołani do ojcostwa i do macierzyństwa - niewyobrażalne jest życie ludzkie bez miłości ojcowskiej i matczynej. Miłość małżeńska jest tak wielka, że została podniesiona przez Chrystusa do godności Sakramentu, czyli stała się środkiem do zjednoczenia z Bogiem oraz skutecznym znakiem jedności Chrystusa z Kościołem i znakiem miłości i wierności Boga wobec ludzi. 

Rodzina została zdefiniowana przez Sobór Watykański II, jako „Kościół domowy” - miejsce, w którym przekazuje się najważniejsze wartości religijne, w którym małżonkowie powinni być dla swoich dzieci pierwszymi i niezastąpionymi wychowawcami, którzy nauczają słowem i przykładem. Rodzina jest miejscem, gdzie rozwija się i kwitnie wzajemna miłość między małżonkami oraz między rodzicami a dziećmi; Rodzina powinna dbać o życie modlitwy, o udział w niedzielnej Mszy Świętej i przystępowanie do Sakramentów Spowiedzi i Komunii św. Powinna również wpajać miłość do Maryi, do odmawiania różańca i być szkołą poświęcania się, cierpliwości i wzajemnego przebaczenia.

W obecnej sytuacji naszego społeczeństwa, z żalem obserwujemy upadek wielu z tych podstawowych wartości i rozprzestrzenianie się błędnych ideologii, które niszczą korzenie Bożej instytucji, jaką jest rodzina. Rozwód, antykoncepcja, aborcja, relacje i związki pozamałżeńskie, to tylko niektóre z wielu plag, które niszczą ognisko rodzinne.

W sytuacji pogorszania się kryzysu, który obecnie zagraża rodzinie chrześcijańskiej, Kościół nie znajduje lepszego rozwiązania, niż przedstawienie godnego podziwu modelu, jakim jest Rodzina z Nazaretu.

Wszyscy dobrze znamy historię ucieczki do Egiptu i prześladowania rozpętanego przez Heroda przeciwko Jezusowi, która jest jedną z najtragiczniejszych chwil w życiu Świętej Rodziny. Ile i jakże wspaniałych przykładów i nauk możemy czerpać z życia Maryi i Józefa! Pomimo wielkich trudów podczas ucieczki i okresu wygnania, ubóstwa i niepewności, przyjmują wszystkie cierpienia w duchu wiary i synowskiego zaufania do Boga.

Nawet najbardziej bolesne wydarzenia nie zakłócają harmonii i pokoju Świętej Rodziny, ponieważ Bóg zawsze jest na pierwszym miejscu, a wszystko odbywa się zgodnie z Jego Wolą. Święta Rodzina jest dla wszystkich rodzin doskonałym wzorem; w Niej może odnaleźć, to co ma ona czynić i jak działać dla uświęcenia każdego z jej członków.

Idąc po śladach Jezusa, Maryi i Józefa, nauczymy się modlić, rozważać, odkrywać i rozumieć tajemnicę wewnętrznego bogactwa, które ożywiało ich całe życie. A bogactwem tym jest: nieustanne i pełne zaufania zawierzenie Bogu, natychmiastowe i nadprzyrodzone posłuszeństwo Jego woli oraz wierne przestrzeganie Jego świętego Prawa.

Miejmy nadzieję, że rodziny naszych czasów odnowią w sobie świadomość ich świętego charakteru  i będą mogły odkryć ich Boskie pochodzenie, a naśladując wzniosły przykład Rodziny z Nazaretu, stały się prawdziwie chrześcijańskie.

O. Gabriel Maria Pellettieri F.I

• poprz.
• nast.