Siostry w Pniewniku
23 września 2013 roku w uroczystość świętego Ojca Pio z Pietrelciny minęła pierwsza rocznica otwarcie naszego domu zakonnego w miejscowości Pniewnik, w diecezji Warszawsko-Praskiej. Placówka była zadedykowana Matce Bożej Królowej Rodziny i Świętemu Michałowi Archaniołowi. Tak więc modlitwa za Rodziny i modlitwa o święte Rodziny była częścią naszej misji. Siostry
Choć parafia była niewielka (liczy nieco ok. 1600 mieszkańców) to jednak zajęć nigdy nie brakowało. Działalność wspólnoty nastawiona była głównie na posługę w kościele parafialnym. Naszym zadaniem była praca w zakrystii, troska o wystrój kościoła oraz animacja liturgiczna (gra na organach, śpiew, pomoc w przygotowaniu nabożeństw).
Parafianie bardzo chętnie angażowali się we współpracę. Dzięki temu udało się wznowić działalność chóru parafialnego, który w niedziele i podczas innych szczególnych okazji ubogacał śpiewem celebracje liturgiczne. Zorganizowałyśmy również chórek dziecięcy, który z niemniejszym zaangażowaniem przyczyniał się do animacji niedzielnych Mszy Świętych.
Z radością obserwowałyśmy, że parafia w Pniewniku zachowała wiele przepięknych tradycji, między innymi w każdą pierwszą niedzielę miesiąca wyruszała procesja eucharystyczna wokół kościoła, w której uczestniczyli przedstawiciele wszystkich grup parafialnych niosąc sztandary i choragwie.
Poza posługą związaną z kościołem, chętnie angażoowałyśmy się w pracę z dziećmi i młodzieżą. Prowadziłyśmy katechezę w przedszkolu parafialnym i organizowałyśmy spotkania dla dzieci i młodzieży z pobliskich szkół. Ogromną radością stało się dla nas utworzenie dziecięcej Róży Różańcowej.
Dwa razy w miesiącu odbywały się spotkania dla dzieci nastawione na lepsze poznanie prawd wiary oraz pogłębienie miłości do Eucharystii i do Matki Najświętszej, podczas których nie brakuje wspólnej modlitwy i zabawy.
Jakkolwiek najważniejsze miejsce w życiu wspólnoty zajmuje modlitwa. Każdego dnia cała wspólnota gromadzi się na Mszy Świętej. Liturgia Godzin uświęca poszczególne części dnia, nie brakuje modlitwy różańcowej, adoracji Eucharystycznej czy rozważania. Poza modlitwą, dzień upływał wśród pracy czy nauki. Był również czas na wspólną rekreację, a to wszystko pod troskliwym okiem Niepokalanej, naszej Matki i Królowej, której każda z sióstr jest bezgranicznie i nieodwołalnie oddana.